மது, நானும் வந்திட்டேன்!!!

வலைப்பதிவர் : தாணு

வலைப்பூ பெயர் : நட்புக்காக

சுட்டி :http://forusdear.blogspot.com

ஊர் : திருச்செந்தூர் அருகே `ஆறுமுகநேரி’ என்ற கிராமம்

நாடு :தமிழ்நாடு(நம்மை இணைத்ததும் அந்நாடே அன்றோ?)

வலைப்பூ அறிமுகம்செய்தவர்
`ஸ்டேஷன்பெஞ்ச்’ ராம்கி!
பாலர் பருவம் முதல் பள்ளி இறுதிவரை வகுப்புத் தோழன். நேற்றுவரை `நீ’யாக இருந்தவர் வலை உலகின் பண்பாடு காரணமாக `நீங்கள்’ ஆனவர்!!

முதல் பதிவு ஆரம்பித்த நாள் :26 th August 2005

இது எத்தனையாவது பதிவு :63

இப்பதிவின் சுட்டி :http://forusdear.blogspot.com/2006/06/blog-post.html
(சுட்டி இலவசக் கொத்தனார் உபயத்தால் சரி செய்யப் பட்டது))
வலைப்பூ ஏன் ஆரம்பித்தீர்கள்:
ஒரே விதமாகச் சென்று கொண்டிருக்கும் வாழ்க்கைச் சூழல் போரடித்த தருணத்தில் ஏதாவது புதுமையாகச் செய்ய வேண்டுமென்று நினைத்து Japanese language கற்றுக் கொள்ள விழைவதாக ராம்கியிடம் சொன்னேன். முதலில் வலைப்பூ பற்றி அறிந்துகொள்ளுமாறு சொல்லி அதற்குரிய முகாந்திரங்களையும் டவுண்லோட் செய்து கொடுத்த போது ஆரம்பித்த பூமாலை இன்றளவும் வாசம் வீசிக்கொண்டிருக்கிறது.

சந்தித்த அனுபவங்கள்:
இணையம் என்றாலே ஒரு வித மூடு மந்திரம், அதில் உலாவும் அன்பர்கள் அனைவருமே ஏமாற்றுக்காரர்கள், நாமும் புனை பெயருடன் தான் உலா வர வேண்டும் என்று இருந்த நினைப்பைப் புரட்டிப் போட்ட இடம் வலைப்பூ; நிழல்களை நிஜமாக்கித் தந்த நிச்சய பூமி; எழுத ஆரம்பித்த தருணத்திலேயே நம்மைப் பற்றிய விவரங்களை எல்லோருடனும் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டுமென்ற ஆவலைத் தூண்டிய அழகான அன்பான உலகம்; தம்பிகள் முதல் மருமகன்கள் தொடங்கி, துளசி முதல் தருமி வரை என்னற்ற நண்பர்களைத் தந்த ச்ந்தோஷமான தளம்.; இன்னும் எத்தனையோ அனுபவங்கள்.
தீபாவளியன்று கோவை அருகில் `கல்லாறு’ சுற்றுலாத் தலம் அருகே நடந்து கொண்டிருந்தபோது திடீரென வந்த வெளி நாட்டுத் தொலைபேசி அழைப்பு `நான் உஷா பேசறேங்க, துபாயில் இருந்து’ .( நம்ம ராமச்சந்திரன் உஷா) அந்த நிமிடம் ஏற்பட்ட சந்தோஷத்தை வார்த்தைகளில் விவரிக்க முடியாது.
ஒரு மத்தியான தூக்கக் கலக்கத்தில் `NJ யில் இருந்து பத்மா (தேன்துளி பத்மா) பேசறேன்’ன்னு வெகுநேரம் அளவளாவிய போது அடைந்த புளகாங்கிதம்;
செல்வராஜ் ஈரோடு வந்தபோது, அத்தனை அலுவல்களுக்கிடையிலும் நேரில் வந்து பார்த்துச் சென்றது;
இன்னும் அருணா சீனிவாஸ், நம்ம மதுமிதா( இந்தப் பதிவின் காரணகர்த்தா) தருமி போன்றோர் தொலைபேசியில் பேசியபோது கிடைத்த நட்பு;
சிங்.ஜெயகுமார் முயற்சியால் , நான் விரும்பிக் கேட்ட புத்தகத்தை, கூரியர் மூலம் என் கையில் கிடைக்க வைத்த பெருந்தன்மை-
எனது பெயரைப் பார்த்து ஒத்த பெயருடைய சில நண்பர்கள், யாஹூ குழுமத்திலிருந்து நண்பர்களாகினார்கள். சில மருத்துவ நண்பர்களும் தொடர்பு கொண்டார்கள்
(சந்தித்த அனுபவங்களே பெரும் பதிவாகிவிடும் போலிருக்கே)

பெற்ற நண்பர்கள்:
சந்தித்த அனுபவங்களிலேயே ஓரளவு நட்பு வட்டம் வந்துவிட்டது. ஆனாலும் சிவா, இளா, சிபி, பரஞ்சோதி போன்ற பக்கத்து ஊர் நண்பர்களையே, வலைப்பூக்கள் மூலம்தான் அடையாளம் கண்டுகொண்டேன். இன்னும்பெயர் எழுதப்படாவிட்டாலும் நண்பர்கள் வட்டம் அதிகம்தான். எனது பதிவுகளில் தளராமல் பின்னூட்டமிடும் அனைவரும் என் நண்பர்களே!

கற்றவை:
வெகுகாலமாக எழுதுவதே மறந்து போயிருந்த நேரத்தில் மறுபடியும் எழுத ஆரம்பித்ததால் கிடைத்த relaxation நன்கு பயனளிப்பதாக உள்ளது. ஒரு சிக்கலான கேஸில் மாட்டிக்கொள்ளும்போது ஏற்படும் மனத் தளர்வைக்கூட நீக்கவல்லதாக என்னுடைய எழுத்துக்கள் உள்ளது.
எழுத்து சுதந்திரம் இருந்தாலும் கண்டபடி எழுதக் கூடாது என்பதை நிறைய பதிவுகள் வாசித்துக் கற்றுக் கொண்டேன்.
சில மருத்துவ முன்னேற்றங்களைக் கூட மற்றவர்கள் பதிவின் மூலம் நிறைய நேரம் அறிகிறேன். சந்திர வதனாவின் பதிவுகள் அதில் முக்கியமானது.
நியூஸி பற்றி வெளிப்படையாகத் தெரிந்தவற்றைவிட துளசி மாதிரி நண்பர்கள் விளக்கமாக எழுதும்போது, என் குழந்தைகளுக்கு அதைக் காட்டி சந்தோஷப் பட்டுக் கொள்கிறேன்.
உள்ளங்கையில் உலகம் என்பது நிஜமாகவே ஒரு திரைக்குள் குவிந்துகிடப்பதைத் தெரிந்துகொண்டேன்.

எழுத்தில் கிடைத்த சுதந்திரம்:
பார்த்ததை, கேட்டதை, நினைத்ததை என்று எது பற்றி வேண்டுமானாலும் எழுதக் கிடைத்த வாய்ப்பு போதாதா? எடிட் செய்யப்படாமல் நம் எண்ணங்கள் பிரதிபலிப்பதே எழுதக் கிடைத்த சுதந்திரத்தால்தானே!

இனி செய்ய நினைப்பவை:
ஒவ்வொரு பதிவு எழுதியதும் ,அடுத்து தொடர்ச்சியாக எழுத வேண்டுமென்று நினைக்கிறேன், முடிவதில்லை. நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் தட்டச்சு செய்து வைத்துக்கொண்டு தவணை முறையிலாவது பதிவு செய்ய வேண்டுமென்று நினைத்திருக்கிறேன்.
நிறைய பதிவுகள் வாசித்துவிட்டு போய்விடுகிறேன், முடிந்த அளவு பின்னூட்டமும் இட வேண்டுமென்று முயலவேண்டும்.
மதுமிதா போன்றோர் ஆக்கபூர்வமாக ஏதாவது செய்வதைப் பார்க்கும்போது, நாமும் ஏதாவது செய்யவேண்டுமென்று முனைப்பு வருகிறது, செயல் படுத்த முடிவதில்லை. ஏதேனும் ஒரு புதுமை செய்ய வேண்டும். (ஆலோசனைகள் வரவேற்கப்படுகின்றன)

உங்களைப் பற்றிய முழுமையான குறிப்பு:
ஆரம்பக்கல்வி திருச்செந்தூர் அருகே ஆறுமுகநேரி என்ற கிராமத்தில்.
MBBS- திருநெல்வேலி மருத்துவக்கல்லூரி
DGO - ஸ்டேன்லி மருத்துவக்கல்லூரி
அரசு மருத்துவராக 15 வருடங்கள் ( வேலூர் ,காஞ்சிபுரம், செங்கல்பட்டு, தூத்துக்குடி, ஈரோடு மாவட்டங்களில்)
கணவரும் மருத்துவர் மயக்கவியல் நிபுணர்( அந்நாள் கல்லூரித் தோழர், இந்நாள் வாழ்க்கைத் துணைவர்)
கலப்புமணத்தில் விளைந்த முத்துக்கள் இரண்டு-
மகள் - +2 வில் அடியெடுத்து வைத்திருக்கிறாள்
மகன் -6 ஆம் வகுப்பு செல்கிறான்.
உடன் பிறந்தோர் என்னையும் சேர்த்து எட்டு பேர், அதில் ஒருவர் வலைப்பதிவரும் கூட!
47 வயதில் நடை பயின்று கொண்டிருக்கிறேன், ஆனாலும் முப்பது வயதுதான் மதிக்க முடியும் என்பது என் கணவரின் முகஸ்துதி! ( நம்மளைப் பற்றி நாமே மெச்சிக்காட்டி எப்படி?)

ஆர்வம்:
சந்தர்ப்பங்கள் வாய்க்கும்போது வலைப்பதிவு நண்பர்களை நேரில் பரிச்சியம் செய்து கொள்ள வேண்டுமென்று பேராவல். டூர் செல்லும்போது முன்பெல்லாம் புது இடங்களைப் பார்க்கும் ஆர்வம் இருக்கும். இப்போது அந்த இடத்தில் வலைப்பதிவு நண்பர் யாரையாவது சந்திக்க முடியுமா என்ற ஆர்வம் மேலோங்கியுள்ளது.

(ஒருவழியா மூணு நாளா எழுதி இன்னைக்கு அரங்கேற்றிட்டேன் )