சூழ்நிலைக் கைதிகள்!

தேன்துளியின் பதிவிற்கு என்னுடைய பின்னூட்டம்:
(கற்பு எனப்படுவது யாதென்று தெளிவாக விளக்கியிருந்த தோழிக்கு நன்றி. அவரளவு வெளிப்படையாக என்னால் எழுத முடியாதென்பது யோசிக்கத் தூண்டும் உண்மை-)
ஒரு யதார்த்தமான விஷயத்தை வெளிப்படையாக பேசுவதற்கோ, எழுதுவதற்கோ கூட சில தடைக்கற்கள் நாம் வாழும் சமுதாயத்தைச் சார்ந்து இருக்கிறது.
உதாரணமாக குஷ்புவின் பேட்டி, சரியான பிரசுரமோ அல்லது திரித்து சொல்லப்பட்டதோ,கடந்த இரண்டுமூணு நாட்களாக படும் அவலம். ஒரு மும்பை பட உலக நடிகையோ, வெளிநாட்டில் settle ஆகிவிட்ட நடிகையோ இப்படி சொல்லியிருந்தால், கருத்து முன்னேற்றம் பெண்களிடம் வந்துவிட்டதாக மேற்கோள் காட்ட பயன்பட்டிருக்கும். தமிழ்நாட்டு மருமகளானதால் அழ வேண்டிய நிலைமை. தனிப்பட்டவர்களின் கருத்தைப் பொறுத்துதான் ஒரு கலாச்சாரமே மாறப் போகிறதென்றால், அப்படி நிலையற்ற கலாச்சாரம் என்ன பயனளிக்கப் போகிறது?
ஒரு பெண்ணை மனரீதியாகக் காயப்படுத்த கற்பு என்ற வார்த்தைதான் தோதாக இருக்கும் என்பதால், கற்பு சம்பந்தப்பட்ட உடை அணிதல் தொடங்கி, ஆண்களுடன் சகஜமாகப் பேசுவது வரை ஏகப்பட்ட வறையறைகளை கருவிலிருந்தே திணித்துத் திணித்து வளர்க்கப்படுகிறார்கள் பெண்கள். அதில் சற்று விலகி நின்று யோசிக்கும் பெண்களுக்கேகூட அடிமனதில் சரியா தவறா என்ற தடுமாற்றம் அவ்வப்போது வந்துவிடுகிறது. வளர்ப்புக்கும் நினைவுகளின் தாக்கங்களுக்கும் இடையே பெண்கள் தடுமாறும் இடைவேளைப் பகுதி இது. இதிலிருந்து எழும்பி வரும் பெண் சமுதாயம் அடுத்த தலைமுறைக்குக் கருத்து சுதந்திரம் ஊட்டி வளர்க்கவேண்டும். அப்போதுதான் இத்தைகைய புகைச்சல்கள் ஓயும்.அதுவரையில் `சமூகம் என்பது நாலு பேர்’தன்மைதான், தனிமனித உணர்வுகள் அல்ல.